Urodzony w Bochni Rudolf Modrzejewski był wybitnym inżynierem i konstruktorem wielkich mostów w USA. Jego przyjście na świat wiąże się z nieco zagadkową historią przyjazdu Modrzejewskiej do naszego miasta, w którym miała stawiać pierwsze kroki aktorskie na scenie przy ulicy Szewskiej. O wielkiej aktorce w Bochni się pamięta; ale o jej synu mało kto słyszał...

Syn słynnej aktorki

Był synem aktorki Heleny Modrzejewskiej (prawdziwe nazwisko Misel) i Gustawa Zimajera. Okoliczności wyjazdu Heleny z Krakowa do prowincjonalnej Bochni są nie do końca jasne, ale wiele wskazuje, że związek 20-letniej, początkującej aktorki ze starszym, żonatym mężczyzną budził obawy matki Józefy. Energiczna matka Heleny, świadoma skandalu, gdyby wyszło na jaw, że jej córka jest w ciąży z Zimajerem, wzięła sprawy w swoje ręce. Zdecydowała, aby Helena urodziła dziecko poza Krakowem. Jesienią 1860 r. wyprawiła więc Helenę z Zimajerem z Krakowa do nieodległej Bochni, zapewne do swoich krewnych Baumanów, mieszkających przy Krakowskim Przedmieściu. Tutaj 27 stycznia 1861 r. Helena powiła syna, któremu dała imię Rudolf.

Zdjęcie Heleny Modrzejewskiej wykonane przez Melecjusza Dutkiewicza. Obecnie w zbiorach Biblioteki Narodowej. Źróło: WikipediaHelena Modrzejewska niedługo przebywała z synem w Bochni. Dzięki kontaktom z tancmistrzem i aktorem Konstantym Łobojką zagrała w dwóch przedstawieniach teatralnych: komedii Biała Kamelia oraz komediodramie Primadonna czyli Mleczna siostra. Oba przedstawienia odbyły się prawdopodobnie w kamienicy między kościołem św. Mikołaja a ul. Szewską (dzisiejsza Galeria solna). Fakt ten upamiętnia pamiątkowa tablica na północnej ścianie budynku. Wraz z trupą teatralną aktorka wyjechała z miasta i występowała na scenach w Nowym Sączu, Przemyślu, Rzeszowie czy Brzeżanach. W 1862 r. wystąpiła pierwszy raz we Lwowie, gdzie zagrała  w dramacie romantycznym - jako Skierka w Balladynie Słowackiego.

W 1865 r. przeniosła się do Krakowa, a trzy lata później do Warszawy. Po kilku latach grania na scenie stała się bardzo popularna, ale też wzbudzała wiele plotek, zawistnych i niesprawiedliwych ocen. W 1876 r. rozczarowana Modrzejewska wraz z synem Rudolfem i przyjaciółmi wyjeżdża do Stanów Zjednoczonych, gdzie szybko robi karierę i staje się najbardziej znaną w USA odtwórczynią ról kobiecych w dramatach Szekspira.

Światowej sławy budowniczy mostów

Most Franklina i tablica z informacją o jego konstruktorzePozostawmy jednak aktorkę Modrzejewską święcącą tryumfy w amerykańskich teatrach i wróćmy do jej syna, który nas tu interesuje jako wybitny inżynier. Obywatelstwo amerykańskie uzyskał podczas studiów w paryskiej Ecole Nationale des Ponts et Chauseés (Państwowej Szkole Dróg i Mostów), w 1883. We Francji używał oficjalnie nazwiska Ralph Modjeski, skracając trudne do wypowiedzenia nazwisko Modrzejewski W ten sposób Polak mający amerykańskie obywatelstwo, Rudolf Modrzejewski, w latach 1882 - 1885 studiował we francuskiej szkole budowy dróg i mostów (École nationale des ponts et chaussées) którą ukończył z wyróżnieniem.
Z dyplomem inżyniera wrócił do USA i początkowo podjął pracę w firmie słynnego amerykańskiego budowniczego mostów George S. Morisona. W 1893 roku porzucił dobrze rokującą pracę u Morisona i założył w Chicago własną firmę budowy mostów, która zresztą funkcjonuje do dziś.  Był pionierem w budowie mostów wiszących i zapoczątkował budowę mostów zawieszanych na sprężystych stalowych pylonach.

Ogółem zbudował on w USA 40 mostów nad największymi rzekami Ameryki. Jednym z najbardziej znanych jego dzieł był most przez rzekę Delaware w Filadelfii, łączącego śródmieście z przedmieściem Camden, bardziej znany jako most Benjamina Franklina. Był on w momencie powstania (1926) jednym z największych mostów na świecie. Specjalistów zachwycało wiszące przęsło tego mostu, które miało ponad pół kilometra długości, a także stalowe pylony na których było ono zawieszone, które miały aż 110 m wysokości. Przy tym moście do dziś stoi tablica, upamiętniająca nazwisko jego twórcy - a także fakt, że był on Polakiem.

Rudolf Modrzejewski na zdjęciu z 1931 r. Zasoby Wikimedia CommonsZa swoje innowacyjne projekty konstrukcji mostowych Modjeski otrzymał wiele wyróżnień i odznaczeń. Między innymi w 1922 roku otrzymał Medal Franklina, a w 1929 roku złoty Medal Johna Fritza. Obok praktyki inżynierskiej zajmował się również rozwojem teorii budownictwa mostowego, publikował liczne książki i artykuły naukowe, w wyniku czego w 1911 roku otrzymał doktorat w Illinois State University. Jego uczniem był m.in. twórca słynnego mostu Golden Gate w San Francisco - Joseph B. Strauss

Żonaty był z Felicją Benda, z którą miał trójkę dzieci: Feliksa, Marylę i Karola. Zmarł 26 czerwca 1940 r. w Los Angeles.

W marcu 2008 r. jego imieniem nazwano most Fordoński w Bydgoszczy. Jest też patronem Zespołu Szkół Geodezyjno - Drogowych w Poznaniu.

Ważniejsze źródła: